این مقاله به بررسی نتایج حاصل از مطالعات تجربی روش های متداول خوشه بندی اسناد(داکیومنت) می پردازد. به خصوص در این مقاله، دو روش اصلی خوشه بندی داکیومنت به نام های خوشه‌بندي سلسله مراتبي متراکم و روش k-mean را بررسی و مقایسه می کنیم. (در روش k-means از الگوریتم استانداردk و متغیر آن وbisecting K-means استفاده کرده ایم). خوشه بندی سلسله مراتبی اغلب به عنوان روش خوشه بندی با کیفیت بهتر به تصویر کشیده می شود، اما به دلیل پیچیدگی های زمانی كوادراتيك یا درجه دوم آن محدودیت هایی هم دارد. در مقابل، روش k-means و متغیرهای آن دارای پیچیدگی های زمانی بصورت خطی است اما خوشه های درجه دوم و پایین تری بوجود می آورد. برخی مواقع، روش سلسله مراتبی و k-means به منظور دست یابی به بهترین روش با هم ترکیب می شوند. با این حال، نتایج بدست آمده از تحقیق ما حاکی از این است که روش k-meansbisectingبهتر از استاندارد k-means است و بهتر و مناسب تر از روش سلسله مراتبی است که ما معیارهای ارزیابی خوشه را آزمایش کردیم. توضیحاتی برای این نتایج بدست آمده داریم که مبتنی بر تجزیه و تحلیل جزئییات الگوریتم خوشه بندی و ماهیت داده های داکیومنت ارائه شده است.